Από τις αρχές του 20ου αιώνα, ο εθνικισμός οδήγησε στην συσσώρευση λυπηρών αναμνήσεων, φόβων και ψυχολογικών τραυμάτων στην Κύπρο. Μετά την διχοτόμηση, οι αρχές και των δυο πλευρών, χρησιμοποίησαν ένα ισχυρό εργαλείο, το εκπαιδευτικό σύστημα, για να προωθήσουν την αρνητική εικόνα της “άλλης” μεριάς, φόβους και τραύματα στις νέες γενιές. Στο ντοκιμαντέρ  “Beyond History Education”, Τουρκοκύπριοι και Ελληνοκύπριοι που έχουν γεννηθεί μεταξύ 1975 και 1990 και είναι μορφωμένοι όσον αφορά και τις δύο πλευρές της διχοτόμησης, μοιράζονται και έρχονται αντιμέτωποι με τις εμπειρίες τους με την εθνικιστική προπαγάνδα, τις μονόπλευρες αφηγήσεις και τις ιστορικές διαστρεβλώσεις του εκπαιδευτικού συστήματος. Οι συνεντευξιαζόμενοι έρχονται επίσης αντιμέτωποι με το πως οι αρνητικές εντυπώσεις που σχηματίστηκαν στην παιδική τους ηλικία, επηρέασαν τις δικοινοτικές σχέσεις τους. Στις πληγείσες περιοχές, η μνήμη, η υπενθύμιση και το μοίρασμα αναμνήσεων είναι καίριας σημασίας για να ξεκινήσει η επούλωση. Η μεταφορά των προσωπικών και συλλογικών εμπειριών στις μελλοντικές γενιές είναι σημαντική για την κατανόηση και την αρχή αλλαγών. Ο στόχος του ντοκιμαντέρ είναι να συμβάλλει στα βήματα που οδηγούν στην ειρήνη και στην συμφιλίωση στην Κύπρο. Επιπλέον, έχει σκοπό να συμβάλλει στις συζητήσεις που αφορούν την εκπαίδευση περί ειρήνης, την δημιουργία αξιόπιστων μέτρων στην εκπαίδευση, και το μελλοντικό εκπαιδευτικό σύστημα έπειτα από τον πολιτικό συμβιβασμό.